Indiase maanlander: waarom duurde de reis 40 dagen en wat is de slingshot-methode? (video)
Indiase maanlander: waarom duurde de reis 40 dagen en wat is de slingshot-methode? (video)
De Indiase maanlander Chandrayaan-2 heeft onlangs de maan bereikt na een reis van maar liefst 40 dagen. Deze lange reisduur roept vragen op over waarom het zo lang duurde en welke techniek er werd gebruikt om de reis te versnellen. In dit artikel zullen we deze vragen beantwoorden en de slingshot-methode nader toelichten.
Waarom duurde de reis 40 dagen?
De reisduur van de Indiase maanlander werd bepaald door verschillende factoren, waaronder de gekozen baan en de gebruikte technieken. In plaats van rechtstreeks naar de maan te vliegen, koos de Indiase ruimtevaartorganisatie ISRO ervoor om een complexe baan te volgen om de maan te bereiken.
Deze baan, bekend als de “Earth Parking Orbit”, stelde de maanlander in staat om de aantrekkingskracht van de aarde te gebruiken om snelheid op te bouwen voordat hij de maan bereikte. Dit bracht echter ook extra reistijd met zich mee, omdat de maanlander meerdere omwentelingen rond de aarde moest maken voordat hij de juiste snelheid en positie had om naar de maan te gaan.
Bovendien speelden ook de beperkingen van de gebruikte raket een rol bij de lange reisduur. De Indiase maanlander werd gelanceerd met behulp van de GSLV Mk III-raket, die een beperkte draagkracht heeft. Hierdoor moest de raket meerdere manoeuvres uitvoeren om de juiste baan te bereiken en de maanlander veilig naar de maan te brengen.
Wat is de slingshot-methode?
De slingshot-methode, ook wel bekend als de gravitationele assistentie of swing-by-methode, is een techniek die wordt gebruikt om ruimtevaartuigen te versnellen door gebruik te maken van de zwaartekracht van andere hemellichamen. Deze methode werd ook toegepast tijdens de reis van de Indiase maanlander.
De slingshot-methode werkt als volgt: het ruimtevaartuig vliegt dicht langs een hemellichaam, zoals de aarde of de maan, en maakt gebruik van de zwaartekracht van dat hemellichaam om snelheid op te bouwen. Hierdoor kan het ruimtevaartuig extra snelheid krijgen zonder dat er extra brandstof nodig is.
Tijdens de reis van de Indiase maanlander maakte deze gebruik van de zwaartekracht van de aarde om snelheid op te bouwen. Door meerdere omwentelingen rond de aarde te maken, kon de maanlander steeds meer snelheid krijgen en uiteindelijk genoeg snelheid bereiken om naar de maan te gaan.
Voordelen van de slingshot-methode
De slingshot-methode biedt verschillende voordelen voor ruimtemissies:
- Het maakt gebruik van de zwaartekracht van hemellichamen, waardoor er geen extra brandstof nodig is om snelheid op te bouwen.
- Het kan de reistijd aanzienlijk verkorten, omdat het ruimtevaartuig snelheid kan opbouwen door gebruik te maken van de zwaartekracht van meerdere hemellichamen.
- Het vermindert de belasting van de raket, omdat er minder brandstof nodig is om de gewenste snelheid te bereiken.
Conclusie
De reisduur van de Indiase maanlander Chandrayaan-2 was 40 dagen vanwege de gekozen baan en de beperkingen van de gebruikte raket. De slingshot-methode, waarbij gebruik wordt gemaakt van de zwaartekracht van hemellichamen, werd gebruikt om de reis te versnellen. Deze methode biedt verschillende voordelen, waaronder het verminderen van de benodigde brandstof en het verkorten van de reistijd. Door gebruik te maken van deze technieken kon de Indiase maanlander uiteindelijk de maan bereiken.
Lees meer over dit onderwerp op bron.